ต้นเหตุแห่งทุกข์เกิดจากใจรับเข้าข้อมูลอันไม่พึงปรารถนา (สิ่งไม่พึงปรารถนา คือสิ่งที่มีผลกระทบไม่ดีต่อสัญญาณชีพ คือ ความดัน อัตราการเต้นของหัวใจ จังหวะการหายใจ อุณหภูมิ และ การใช้ oxygen)
ขณะที่ผลคือ 'ตัวทุกข์' เป็นอาการทางกายที่เกิดจากการที่สมองใช้เคมีคำสั่งจุดชะนวนระเบิดในเซลล์บริเวณหัวใจถี่ขึ้นเพื่อให้ปั๊ม oxygen เข้ามาเยอะๆ สำหรับเตรียมเข้าสู่สภาวะสงคราม คือใช้กำลังต่างๆแก้ไขปัญหาอันเป็นต้นตอของข้อมูลอันไม่พึงปรารถนานั้น
ตราบใดที่ปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไข คำสั่งยังคงดำเนินต่อไป ความทุกข์ก็จะยังคงอยู่
อย่างไรก็ตาม ความทุกข์ ก็ไม่สามารถอยู่ได้ตลอดไปเช่นกัน
เมื่อระเบิดถูกใช้หมด พลังงานก็หมด ร่างกายก็อ่อนเพลีย คือต้องพักเพื่อผลิตพลังงานใหม่ ความทุกข์ก็บรรเทาไปได้ระยะหนึ่ง จนแต่ละเซลล์ผลิตพลังงานขึ้นมาใหม่ได้เพียงพอ การระเบิดก็เริ่มใหม่ ความทุกข์ก็เริ่มหมุนมาใหม่ เป็นอย่างนี้ไม่เรื่อยๆ จนกว่าปัญหาจะได้รับการแก้ไข หรือจนกว่าระบบรับรู้ได้ว่าปัญหาไม่สามารถแก้ไขที่ภายนอกได้ ก็จะเริ่มปรับปรุงระบบภายในแทน ซึ่งเราเรียกกันว่า 'ชิน'
ยกเว้นแต่พวกกำลังใจน้อย หรือแพ้ใจเอามากๆ คือไม่ทน ไม่ได้รู้ตามจริงว่าทุกอย่างไม่เทีียง ไม่คงอยู่ เป็นได้ก็หายได้ หายไม่ได้ก็เกิดใหม่ได้
พวกนี้โดนระเบิดเข้าไปมากๆ ทนไม่ไหว แก้ไขภายนอกไม่ได้ ภายในก็ยังน้ำหนักไม่พอ ยังไม่ชิน เลยดันเลือกทางตายไปซะก่อน ก็เลยอดรู้จักคำว่า 'ชิน' กับความทุกข์ไปอย่างน่าเสียดาย มีต่อ........
