เคยสงสัยบ้างไหมว่าเราเป็นเราอย่างตอนนี้ได้อย่างไร อะไรล่ะทำให้ร่างกายที่ประกอบขึ้นด้วยอนุภาคมูลฐานมีชีวิตชีวามีความรู้สึกนึกคิดขึ้นมาได้อย่างมหัศจรรย์ เรามีความรู้สึกรัก โลภ เกลียด หวงแหน และไม่อยากตาย หรือว่าจริง ๆ แล้วชีวิตเป็นมากกว่าที่เรารู้? ชีวิตคืออะไร ความตายคืออะไร สิ้นสุดที่ตรงไหน หรือว่าแท้จริงแล้วเราเป็นผู้เดินทางข้ามผ่านเวลาอันยาวนานอย่างไม่มีวันจบสิ้น แต่หากเป็นเช่นนั้นจริงทำไมเราจำไม่ได้ล่ะ หากเรามีชีวิตอยู่เพราะกรรม ทำไมธรรมชาติไม่สร้างให้เราจดจำอดีตชาติเพื่อแก้ตัว? ยังมีคำถามอื่น ๆ อีกมากมายที่ยากเกินจินตนาการ หากจะเปรียบแล้วมนุษย์เราก็ไม่ต่างจากคอมพิวเตอร์ที่ถูกควบคุมด้วยระบบ AI ร่างกายของเราก็เป็นเพียงฮาร์ดแวร์ที่ขับเคลื่อนด้วยโปรแกรมลึกลับบางอย่างที่ยากจะควบคุมแต่ก็ไม่ยากเกินเข้าใจ เมื่อเข้าใจแล้วทุกอย่างมันเป็นเรื่องธรรมดา... ปริศนาของชีวิตช่างน่าประหลาดใจจริง ๆ แต่หนังสือเล่มนี้จะทำให้คุณเข้าใจชีวิตมากขึ้นและมองมันด้วยมุมที่ต่างออกไป คำถามยาก ๆ ถูกแทนค่าด้วยคำอธิบายง่าย ๆ เชิงวิทยาศาสตร์ที่อ่านง่ายและจินตนาการตามได้จริง เมื่อเจาะลึกลงไปคุณจะพบว่าชีวิตแสนธรรมดาของเรานั้น มัน "ไม่ธรรมดา" เลยจริง ๆ

วันอังคารที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

การทำบุญใส่บาตรส่งความสุขให้กับผู้ที่จากไปได้จริงหรือ


 เวลาได้ยินข่าวดีของลูกหลาน แม้เราไม่ได้ผลประโยชน์อะไรกับเรื่องดีๆ อันนั้นเลย เราก็ยังมีความสุข คือพลอยยินดีไปกับความสุขนั้นๆ ที่พวกเขาได้รับ

จิตยามยินดี ย่อมเป็นสุข ไม่ได้เป็นทุกข์

การ ทำบุญใส่บาตรให้ผู้ล่วงลับจึงเป็นไปในลักษณะเดียวกันนี้ ความสุขที่เขาได้รับ ไม่ได้มาจากสิ่งของเงินทองที่เราทำให้ แต่มาจากความสงบสุขของเรา ความรักความห่วงใยที่เราแสดงออกต่างหากที่ทำให้จิตเขาสงบเย็นเป็นสุข ดวงจิตอิ่มเอิบ ซึ่งชาวพุทธเรียกกันว่า อนุโมทนา นั่นเอง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น